Op deze pagina vertellen coaches over hun ervaringen tijdens het coachen en hoe zij het coachingsproces zelf beleven.
Daarmee leveren zij een bijdrage aan de beeldvorming van ouders, die willen weten wat het coachen inhoudt en hoe deze ervaren wordt.
Immers, ouders die overwegen voor hun kind een beroep op ons te doen, krijgen op deze manier heel concrete informatie uit de praktijk.
Hartelijk dank daarvoor!
Overigens, vanwege de privacy vermelden wij uiteraard geen namen.
Review 1
Tijdens het allereerste coachingsgesprek een week voordat de school begint, praat ik met mijn coachee X over hoe zijn vakantie tot nu toe is geweest en ik zeg dat ik benieuwd ben wat hij zoal verwacht van zijn nieuwe school en hoe hij zich hierbij voelt. X vertelt meteen dat hij er zin in heeft, maar dat hij spelling met al die regeltjes vaak lastig vindt en dat hij helemaal niet goed kan rekenen. Ik zie meteen dat hij van heel goede wil is, maar dat zijn zelfvertrouwen hier en daar toch wel een “boost” kan gebruiken.
Ik knik instemmend en zeg dat ik hem heel goed kan begrijpen. Vervolgens geef ik hem met een big smile de volgende opdracht voor de komende eerste weken op school:
“Ik vind dat jij moet zorgen dat jij de allerbeste maatjes wordt met de docent wiskunde!!” . Ik moet me inhouden als ik naar X zijn gezicht kijk, want hij kijkt me aan met ogen als schoteltjes en zijn mond valt letterlijk wagenwijd open van verbazing: dit had hij duidelijk niet verwacht.
Ik leg hem uit dat docenten ook mensen zijn en dat die het leuk vinden als de leerlingen belangstelling hebben voor hun vak. “Dus” zeg ik, “als je goed meedoet tijdens de les, je vinger opsteekt, antwoord geeft op vragen ( ook al is je antwoord misschien niet altijd goed), probeert mee te denken, dan is de kans groot dat je door de docent geholpen wordt, als je op het eind van de les toch nog een vraag hebt over iets wat je niet (goed) begrepen hebt. Maar . . als jij vliegen hebt zitten vangen, hebt zitten kletsen en lachebekken met je buurman of zelfs hebt zitten keten, dan reageert zo’n docent natuurlijk heel anders!” X knikt wat aarzelend , maar lijkt wel te snappen wat ik bedoel.
Er gaan enkele weken voorbij. Ik rijd net als anders op de afgesproken tijd bij X de straat in, maar deze keer staat hij me al aan de voordeur met een grijns van oor tot oor en zwaaiend met een vel papier in zijn hand op te wachten.
Ik stap uit en hoor meteen een triomfantelijk “Ik heb een 9 voor mijn eerste toets van wiskunde!!”.
Ik feliciteer X uitbundig en geef hem daarbij een ferme handdruk en een klap op zijn schouder: “Klasse knul! Zie je wel: jij kunt veel meer dan je denkt!”
En ik denk bij mezelf: “Dáár doe ik het nou allemaal voor! Heerlijk toch, zo’n enthousiaste leerling. Dáárom ben ik coach bij Coach4you Venray geworden!”